குர்பான்

முஸ்லீம்களின் ஐம்பெரும் கடமைகளில் ஐந்தாவது கடமை ஹஜ் என்பதாகும். ஹஜ் என்றால் ஒரு இடத்திற்கு செல்வது என்று பொருள். உலகின் பல்வேறு நாடுகளிலிருந்தும் உலகின் மையப் பகுதியும் இஸ்லாமிய ஆன்மீக மையமுமான 'கஅபா' என்ற இறையில்லத்தை நோக்கி செல்வதை இது குறிக்கும்.

'கஅபா' என்ற இறையில்லம் அகிலத்தின் அருட்கொடை ஹஜ்ரத் முஹம்மது நபி (ஸல்) அவர்களோடு மட்டும் சம்மந்தப்பட்ட இடமல்ல. நாயகம் அவர்களுக்கு முன்னால் தோன்றிய பல நபிமார்களுக்கும் அது தொடர்புடைய இடமாகும். குறிப்பாக இப்ராஹீம் நபி (ஸல்) மற்றும் இஸ்மாயில் நபி (ஸல்) அவர்களோடும் சம்மந்தப்பட்ட இடமாகும்.

இப்ராஹீம் நபியவர்கள் அவர்களுடைய எண்பத்தாறாவது வயதில் இஸ்மாயில் என்ற பிள்ளை கனியமுதை பெற்றெடுக்கிறார்கள். முதுமை பருவத்தில் பிறந்த குழந்தையின் மீது தந்தையின் பாசமானது எப்படி இருந்திருக்கும் என்று எதுவும் எழுதாமலே எல்லோராலும் விளங்கிக் கொள்ள முடியும். அந்த பிள்ளையை தவிர வேறு ஒரு உவப்பான பொருள் எதுவும் எந்த தந்தைக்கும் இருக்க முடியாது என்பது தெளிவு.

இந்த கட்டத்தில் தான் இப்ராஹீம் நபியவர்களுக்கு ஒரு மிகப் பெரிய சோதனை காத்திருந்தது. நெஞ்சை உலுக்கும் அந்த சோதனை இறைவனிடமிருந்து சமிக்ஞை மூலமாக இப்ராஹீம் நபியவர்களுக்கு வருகிறது. அதாவது தனது அருந் தவப் புதல்வனை ஆருயிர் செல்வனை குழந்தை இஸ்மாயிலை அறுத்து பலியிட வேண்டும் என்பது தான் அது.

இந்த இடத்தில் சற்று உணர்ந்து சிந்தித்தல் நல்லது. இப்ராஹீம் நபியவர்கள் உள்ளம் எப்படி இருந்திருக்கும்..? நினைத்து பார்க்கையில் ஈரக்குலை எல்லாம் நடுங்குகிறது.

இறைவனின் திருப்பொருத்தத்தை தவிர வேறு எதையும் நாடிராத இப்ராஹீம் நபியவர்கள் இறைவனின் செய்தியை இஸ்மாயிலிடம் வெளியிடுகிறார்கள். குணக்குன்றான இஸ்மாயில் அவர்கள் சொன்னார்கள், 'இறைவனின் கட்டளையை தயக்கமின்றி நிறைவேற்றுங்கள்.. அல்லாஹ் அருள் கூர்ந்தால் அவற்றைப் பொறுத்து கொண்டு உறுதியாக இருப்பவனாகவே என்னைக் காண்பீர்கள்..' என்று. இப்ராஹீம் நபியவர்கள் திருவாயிலிருந்து, 'அல்ஹம்து லில்லாஹி ஹம் தன் கதீரா..' என்ற நன்றிமொழி வெளிவந்தது.

இஸ்லாமிய ஆண்டின் கடைசி மாதமாகிய துல்ஹஜ் பிறை எட்டாம் நாள் இறைவனுடைய கலீல் என்பதற்கு பொருத்தமான இப்ராஹீம் நபியவர்களது கூரிய வாள் மினா எனுமிடத்தில் கழுத்தை உறுதி படக் காட்டிக் கொண்டிருந்த தமது அருமை மைந்தன் இஸ்மாயிலை குறி பார்த்தது.

அப்போது தான் வல்ல இறைவன் கூறினான், 'இப்ராஹீமே! நீர் கண்ணுற்றதை மெய்ப்பித்து காட்டி விட்டார். நல்லவர்களுக்கு யாம் இவ்வாறே வெகுமதி அளிப்போம் திட்டமாக் இஃது ஒரு தெளிவான பெரும் சோதனையாகும்!' என்று.

அதன் பிறகு இறைவன் இஸ்மாயில் அவர்களுக்கு பதிலாக ஒரு ஆட்டுக் கிடாவை பலியிடச் செய்தான். இதை தனது திருமறை குரானில் 'மகத்தான பலியின் மூலம் அவரை மீட்டோம். அவருடைய புகழை அவருடைய வழித்தோன்றல்களின்கண் நிலைத்திடவும் செய்தோம். இப்ராஹீமுக்கு சாந்தி உண்டாவதாக!' என்று மிக அழகிய சொற்களால் எடுத்துரைக்கின்றான்.

'மகத்தான பலி' என்றால் சினம் கொண்ட கடவுளின் கோபத்தை தணிப்பதற்கு கொடுக்கப்படும் பலி என்றோ அல்லது இகபர உலகில் நாடியது நிறைவேற வேண்டி கடவுளை களிப்பூட்டவோ செய்யப்பட்ட பலி அல்ல என்பது தான்.

'முஸ்லீம்' என்றால் இறைவனுக்கு முற்றிலும் வழிபடுதல் என்று பொருள். எனவே இறைவனுக்கு முற்றிலும் வழிபட்ட ஒரு உண்மை முஸ்லீமின் உலகம் போற்ற வேண்டிய உன்னத தியாகமே இந்த மகத்தான பலியாகும்.

இந்த 'மிருக பலியான' குர்பான் எனப்படுவது புறச் சடங்குகளை மட்டும் குறிப்பிடுவது ஆகாது. உள்ளத்தில் ஏற்படும் கீழான இச்சைகளை வேரறுத்து ஊன் உருக, உளம் உருக இறைவனுக்கு முற்றிலும் வழிபடுவதையே குறிக்கும்.

இதை தான் இறைவன் தனது அற்புத திருமறையில் '(இவ்வாறு குர்பான் செய்த போதினும்) அதன் மாமிசமோ அதன் இரத்தமோ இறைவனை அடைந்து விடுவதில்லை. உங்களுடைய இறையச்சமே அவனை அடையும்' என்று அத்தியாயம் 22 வசனம் 37ல் மிக அற்புதமாக விளக்குகின்றான்.

திருமறையின் இந்த வசனங்கள் இஸ்லாமிய தியாகத்தின் தத்துவத்தைச் சுருக்கமாகவும் தெளிவாகவும் அழுத்தமாகவும் விளக்கி விடுகின்றன.

இப்ராஹீம் நபியவர்களின் மாபெரும் தியாகத்தை நினைவு கூர்வது மட்டுமின்றி தியாகத்தை நெஞ்சில் நிறுத்திடவும் நிறுத்திய தியாகம் நிலைத்திடவும் வல்ல அல்லாஹ்(ஜல்)விடம் பிரார்த்திப்போம்
by nagoreismail

கரை சேர்க்குமா இந்த தொழுகை??

தொடங்கு முன் சில வார்த்தைகள்:
சமுதாயத்தில் தொழுகையை பற்றி இன்றைக்கு இருக்கிற முக்கிய பிரச்சினை தொப்பி போடுவது, தொழும் போது விரலை ஆட்டுவது மற்றும் தக்பீர் எங்கு கட்டுவது என்பதை பற்றித் தான்..
ஒருவருக்கு வலது கையில் ஆள் காட்டி விரல் இல்லை என்றால் தொழுகையே கிடையாது என்று பேசுகிற அளவிற்கு இப்பொழுது இது தான் பிரச்சினையாக இருந்து வருகிறது..
நின்று தொழ முடியவில்லை என்றால் உட்கார்ந்து தொழுங்கள் இல்லை அதுவும் முடியவில்லை என்றால் படுத்துக் கொண்டாவது தொழுங்கள் என்று ஒரு ஹதீஸ் உள்ளது..
படுத்துக் கொண்டு கூட ஒருவர் தொழ முடியும் என்றால் சிந்திக்க வேண்டும் தொழுகையில் உயிர் என்று ஒன்று உள்ளது.. ஆனால் அதை விட்டு விட்டு நாம் வேறு ஒன்றில் கவனம் செலுத்துகிறோம்.
உதாரணமாக அப்துல்லாஹ் என்று ஒருவர் இருக்கிறார் அவருக்கு விபத்தில் கையை எடுத்து விட்டார்கள். அப்பொழுது அப்துல்லாஹ் கொஞ்சம் குறைந்து விட்டார் என்று அர்த்தமல்ல. அவர் அப்துல்லாஹ் என்றே அழைக்கப் படுவார்.
ஆனால் அப்துல்லாஹ்வின் உயிர் போய் விட்டால் அந்த உடலை அப்துல்லாஹ் என்று யாரும் அழைப்பதில்லை. மய்யித் என்று தான் அழைப்பார்கள்.
அது போல் தொழுகைக்கு உயிரே போய் விட்டது இங்கே கை போனதை பற்றி குழப்பம் நடந்துக் கொண்டிருக்கிறது.
ஆனால் நாம் இந்த கட்டுரையில் நம் தொழுகையின் உயிரை காப்பாற்ற நாம் எவ்வாறு அறுவை சிகிச்சை செய்யலாம் என்று சிந்திக்க இருக்கிறோம்.
இனி தொடங்குவோம்:நான் தொழுகை பற்றிய புஸ்தகத்தில் பாங்கு சொல்லும் போது எப்படி பதில் சொல்வது என்று ஆரம்பித்து தொழுகையில் தக்பீர் கட்டும் போது, நிற்கும் போது, ருகூ•வின் (குனியும்) போது, ஸஜ்தா(சிர வணக்கம்) செய்யும் போது, கடைசி இருப்பில் உட்கார்ந்து இருக்கும் போது தொழுகையை முடிக்கும் விதமாக ஸலாம் சொல்லும் போது என்ன சொல்வது? என்பது வரைக்கும் ஆர்வமாக படித்து மனப்பாடம் செய்து கொண்டேன்.
தொழுகையை ஆரம்பித்து பல நாட்களுக்கு பிறகு எனக்கு ‘தொழுவாளி(தொழுகையாளி)’ என்று பெயர் கிடைத்தது.
தொழாதவர்களை பார்த்தால், ‘அல்லாக்கு பயப்புடுங்க.. தொழுவ ரொம்ப முக்கியம்..’ என்பேன். அப்படி சொல்லும் போது எனக்குள் கண்ணுக்கு தெரியாத ஒரு வித பெருமை ஒட்டிக் கொள்ளும் என்பதும் உண்மை.
எனக்கு எங்க ஹஜ்ரத் இறைஞானி ஹஜ்ரத் எஸ். அப்துல் வஹ்ஹாப் பாகவி அவர்கள் சொன்னது ஞாபகத்திற்கு வந்தது..
ஹஜ்ரத் அவர்கள் அடிக்கடி சொல்வார்கள், ‘மத்தவங்கட்ட பத்து குறைய நீ கண்டுபுடிச்சீன்னா உங் கிட்டே குறைஞ்சது பதினோரு குறையாவது இருக்கும்’ என்று..
இதன் அடிப்படையில் எழுந்த சுய குறை கண்டுபிடிப்பே.. இந்த கட்டுரை..
நான் ஒழுங்காக தொழுது வருகிறேனா? என்றால்.. அது சந்தேகம் தான்.பல நாள் பஜர்(அதிகாலை) தொழுகை நான் தொழுததே இல்லை.
எங்கள் சுபஹ்கள் பெரும்பாலும் லுஹரிலேயே சம்பவிக்கின்றன்!என்று மரியாதைக்குறிய நாகூர் ரூமி அவர்கள் மணிவிளக்கி(டிஸம்பர் 79)ல் எழுதிய கவிதை வரிகள் எனது மறைந்திருக்கும் உண்மைகள்.
ஒரு முறை எங்கள் ஊரில் ஹிலுறு பள்ளிவாயிலில் ‘சன்மார்க்க சொற்பொழிவு’ நடத்த ஏற்பாடு செய்திருந்தோம். அப்போது பேசிய கவிக்குரிசில் z.ஜபருல்லா அவர்கள், ‘இரண்டு ரகாத் தொழுகைல எத்தனை முறை ‘அல்லாஹ¥ அக்பர்’ ன்னு சொல்றீங்க தெரியுமா?’ என்று கேட்டார்கள்.
எனக்கு தெரியவில்லை.. ஏன் தெரியவில்லை?.. நான் கவனித்து தொழ வில்லை.
அதன் பிறகு அவர்களே விடை அளித்தார்கள், ‘11 முறை’ என்று..
இதையெல்லாம் யார் கவனித்தார்கள்?..
ஆனால் பெருமானார் அவர்கள் சொன்னார்கள், ‘ஒருவன் தன் தொழுகையை எந்த அளவிற்கு தெரிந்து வைத்திருக்கின்றானோ அந்த அளவிற்கு தான் அவனுக்கு நன்மை கிடைக்கும்..’ என்று- சிந்திக்க வேண்டும்..
பாங்கு சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது எல்லாம் வீட்டு வாசலில் உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டு தான் இருப்பேன். இகாமத் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது தான் பள்ளி வாசலில் நுழைவேன். ஒலு எடுக்கும் இடம் வரும் வரை நண்பர்களுடன் பேசிக் கொண்டே வருவேன்..
இகாமத் முடிந்து தொழுகை ஆரம்பித்து விடுவார்கள்.. அப்பொழுது தான் ஒலு செய்தது பாதி செய்யாதது பாதி என்று அவசர அவசரமாக அதுவும் அரைகுறையாக ஒலு செய்து விட்டு ஓடி வருவேன்.. இமாம் ருகூவில் குனிவார்கள்.. ஓடி வந்து பஸ்ஸ புடிக்கிற மாதிரி தொழுகையை பிடித்து விடுவேன்.. ‘அப்பாடா ஒரு ரகாத்துக்காக தனியாக மறுபடியும் எழுந்து தொழ தேவையில்லை’ என்ற நினைப்புடன்..
‘பெருமானார் அவர்கள் எங்களுடன் உரையாடிக் கொண்டிருப்பார்கள் நாங்களும் அவர்களுடன் உரையாடிக் கொண்டு இருப்போம் ஆனால் தொழுகை நேரம் வந்து விட்டால் நாங்கள் எதிரில் இருப்பதே தெரியாமல் செல்வார்கள்..’ என்று அன்னை ஆயிஷா(ரலி) அவர்கள் சொன்ன ஹதீஸ் எனக்கு தெரிந்திருந்தும் இதே நிலை தான் நீடித்தது..
தொழுகை முடிந்ததும் இரண்டாவது ரகாத்தில் இமாம் என்ன சூரா ஓதினார்? என்று யாராவது கேட்டால் எனக்கு நிச்சயமாக தெரியாது..
ஏனெனில் நான் தான் தக்பீர் கட்டியவுடன் பாங்கு சொல்லும் போது வீட்டு வாசற் படியில் உட்கார்ந்து பேசி கொண்டிருந்த போது பாதியில் விட்ட செய்தியை பற்றி சிந்திக்க போய் விட்டேனே.. தொழுகையில் நின்று கொண்டே..
இதில் வேதனை என்னவென்றால் நான் எதை பற்றியெல்லாம் தொழும் போது சிந்தித்தேன் என்று கேட்டாலும் எனக்கு சொல்ல தெரியாது என்பது தான்.. இத்தனைக்கும் இமாமை பின் தொடர்ந்து தொழுகிறேன்.. என்று பொய்யான நிய்யத் வேறு..
‘பாவ மன்னிப்பு கேட்டு விட்டு பாவம் செய்ய துணிந்து விட்டாய்.. நீ கேட்கும் பாவமன்னிப்பே பாவமாகி விட்டது.. ஆகவே நீ கேட்ட பாவமன்னிப்புக்கு முதலில் பாவமன்னிப்பு கேட்டுக் கொள்..’ என்று மெய்ஞ்ஞானி முஹ்யித்தீன் அப்துல் காதர் ஜீலானி அவர்கள் சொன்னார்களாம்..
எவ்வளவு உண்மை..?உள்ளம் எல்லாம் நடுங்குகிறது உணர்ந்து படித்தால்..அப்படி பார்க்கும் போது நான் தொழுது விட்டு துவா கேட்க முடியாது முதலில் என் தொழுகைக்காக பாவ மன்னிப்பு தான் கேட்க வேண்டும்..
‘நீ செய்வது என்ன என்றே தெரியாதிருக்கும் நிலையில் இருக்கும் போது தொழுகைக்கு செல்ல வேண்டாம்..’ என்ற இறைவசனம் எதை குறிக்கிறது?
நான் செய்வது என்ன என்றே தெரியாத நிலை குடி போதையில் இருக்கும் போது மட்டுமல்ல.. கவனக் குறைவாக இருக்கும் போது கூட தான் ஏற்படுகிறது.
இதைக் காரணம் காட்டி தொழுகையை நிறுத்தி விடுவதா? அல்லது கவனமாக தொழ முயற்சிப்பதா? எது சிறந்தது?
பெருமானாரின் சிறப்புகளில் ஒன்று அவர்கள் மி•ராஜ் என்ற விண்ணேற்ற பயணம் மேற்கொண்டு வல்ல அல்லாஹ்வை தரிசித்தது..
காலம், நேரம், இடம் என்று எதற்கும் கட்டுப்படாத அல்லாஹ் என்ற மாபெரும் பேருண்மையை(ஹக்கனை) பெருமானார் அவர்கள் யாரும் நெருங்க முடியாத இடத்தில் சந்தித்தார்கள் என்றால் பெருமானார் அவர்கள் எந்த உன்னத நிலையில் இருந்துக் கொண்டு சந்தித்தார்கள் என்பது வார்த்தைகளுக்கு கட்டுபடாத இஸ்லாமிய இரகசியங்களில் ஒன்று..
பெருமானார் அவர்களிடம் அவர்களது தோழர்கள் ‘எங்களுக்கு மி•ராஜ் கிடையாதா?’ என்று கேட்ட போது பெருமானார் அவர்கள், ‘தொழுகை மு•மீன்களுக்கு மி•ராஜ் ஆகும்’ என்றார்கள்.
அப்படி என்றால் மி•ராஜ் என்ற உன்னத நிலையை நான் கூட தொழுகையில் அடைய முடியும்.. அடைந்தேனா...? அடைய முயற்சியாவது மேற்கொண்டேனா..?இல்லவே இல்லை..
ஹஜ்ரத் அலி(ரலி) அவர்கள் போரில் குத்தப்பட்ட அம்பை தொழுகையின் போது தான் எடுக்க சொல்வார்களாம்.. அவர்கள் தொழுகையில் மி•ராஜ் சென்றிருந்ததை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது..
தொழுவாளி என்ற பட்டத்தை பெற்றிருக்கும் நான் எனது தொழுகையால் விண்ணை அல்ல என் வீட்டு கூரையை கூட அடைய முடியாது என்பதும் எனக்கு நன்றாகவே விளங்கியிருக்கிறது..
யாராவது ஒருவர் தொழுகிறார் என்றால் அந்த இடத்தில் இருந்துக் கொண்டு குரான் ஷரீ•பை கூட தொழுபவருக்கு இடையூறாக இல்லாமல் மெதுவாக தான் ஓத வேண்டும் என்ற ஹதீஸ் உள்ளது.
குரான் ஷரீப் என்பது இறைவனின் பேச்சை படிப்பது தொழுகை என்பது இறைவனுடன் பேசுவது போன்றது..
இறைவனிடம் மோன உரையாடலில் ஒருவர் ஈடுபடும் போது அவருக்கு இடையூறாக இறைவனின் பேச்சை கூட படிக்க கூடாது என்று அர்த்தம்..
ஆனால், நான் தொழும் போது யாராவது பேசிக் கொண்டிருந்தால் கவனம் தொழுகையை விட்டு விட்டு அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என்று கவனிக்க எனது மனத்தை செலுத்தி விடுகிறேன்..
உண்மையிலேயே இறைவனிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தால் இந்த அர்த்தமற்ற பேச்சுக்களில் நாட்டம் செல்லுமா என்ன..?
அல்லது யாராவது தொழுது கொண்டிருந்தால் நான் பேச்சை நிறுத்துவதுமில்லை சத்தத்தை குறைத்து கொள்வதுமில்லை..
குடையை மறந்து எங்கேயோ தொலைத்து விட்ட ஒருவர் நபில் தொழுது தான் குடையை எங்கே வைத்தோம் என்று கண்டுபிடித்தாராம்.
தொழ தக்பீர் கட்டியவுடன் அவருக்கு வீட்டை விட்டு வெளியே சென்றதிலிருந்து ஒவ்வொரு இடமாக சென்று குடையை இந்த கடையில் தான் விட்டோம் என்பது வரைக்கும் ஒவ்வொரு காட்சியாக ஞாபகம் வந்து கடைசியில் ஸலாம் கொடுத்து விட்டு குடையை போய் எடுத்து வந்தாராம்..
தொழுகை இது போல் பயனை தான் தந்து கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் இஸ்லாம் இந்த காரணத்திற்காக தொழுகையை கடமையாக்க வில்லை.
எங்க ஹஜ்ரத் அவர்கள் நான் தொழுகின்ற அழகை பார்த்து விட்டு, ‘தொழுகை கடமையாக தொழ வேண்டும் கடனுக்கு கழித்து விடக் கூடாது’ என்றார்கள்.
தொழுகைக்கும் பொறுமைக்கும் நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கின்றது.. அதனால் தான் இறைவன் திருமறையில்.. ‘தொழுகையைக் கொண்டும் பொறுமையைக் கொண்டும் இறைவனிடம் உதவி தேடுங்கள்..’என்று கூறுகிறான்.
தொலைக் காட்சியில் கிரிக்கெட் ஆட்டம் நடந்தால் அல்லது வேறு ஏதேனும் எனக்கு பிடித்த படம், காட்சிகள் ஓடினால் நான் வேகமாக தொழுகையை முடிக்க எண்ணுகிறேன்.
என் தொழுகையில் பொறுமையும் இல்லை உண்மையும் இல்லை என்பது தான் உண்மை.
நாகூரின் அரசர்(King of Nagore) எஜமான் பாதுஷா நாயகம் அவர்கள் தனது மகனார் தொழுகைக்கு தாமதமாக வந்ததற்காக நாற்பது நாட்கள் பேசவே இல்லையாம்.
அதன் பிறகு காரண மகனார் ஹஜ்ரத் யூசுப் சாஹிப் அவர்கள் ‘வாப்பா.. நீங்கள் பேசாமல் இருப்பது எனக்கு மிகுந்த மன வருத்தத்தை அளிக்கிறது’ என்று கூறிய போது எஜமான் அவர்கள் ‘நான் பேசாம இருந்தது தான் உங்களுக்கு வருத்தம் அளிக்கிறதா.. தொழுகைக்கு முன்னாடியே வராமல் போனதற்கு நீங்கள் வருத்தப் பட வில்லையா..’ என்று கேட்டார்களாம்..
இறைவனை வணங்கினால் இறைவனை நெருங்கலாம். எனக்கு தொழுகை புரிந்து விட்டது.
‘யா அல்லாஹ்.. எனக்கு சொர்க்கத்தில் ஆசையில்லை.. நரகத்தை கண்டு பயமுமில்லை.. ஏனெனில் சொர்க்கம் நரகம் எல்லாம் நீ படைத்தது தான்.. நீயே அல்ல.. எனக்கு உன் மீது தான் விருப்பம்.. உன்னை அறியும் பாக்கியத்தை தொழுகையின் மூலம் எனக்கு கொடுப்பாயாக..!’

by nagoreismail

கப்ருகளை ஒழுங்குபடுத்த வேண்டும்

ஆதார விரும்பிகளான வஹ்ஹாபிய கருத்துடைய சகோதரர்களிடத்திலே ஒரு வேடிக்கையான குணம் உண்டு, அதாவது அவர்கள் ஒரு கருத்தை ஏற்றுக் கொண்ட பிறகு அதை சரி என்று நிரூபனம் செய்வதற்காக அந்த கருத்துக்கு சாதகமான ஆதாரங்களை தேடுவது, அப்படி எதுவும் கிடைக்காமல் போனாலும் கொஞ்சூண்டு பொருத்தமான ஒரு ஹதீதை எடுத்துக் கொண்டு அதற்கு வேறு ஒரு விளக்கத்தை கொடுத்து இந்த ஹதீது இந்த கிதாபிலே உள்ளது என்று ஹதீதின் எண்களை சொல்லி குட்டையை குழப்புவது.

அப்படி குழப்பிய குப்பைகளில் ஒன்று கப்ருகளை தரைமட்டமாக்குங்கள் என்று அள்ளி விட்டது.

இந்த காட்சி பதிவில் வஹ்ஹாபிய சகோதரர்கள் மேற்கோள் காட்டிய அதே ஹதீதை "தரைமட்டமாக்குங்கள்" என்ற விளக்கம் தவறானது என்று "ஒழுங்குபடுத்துங்கள்" என்ற உணமையான விளக்கத்தை தெளிவு படுத்துகிறார்கள்.

அருமையான விளக்கம்.

Kanouté: Ramadan makes me stronger

By Gary Meenaghan on Friday, August 28, 2009

When Primera Liga challengers Sevilla line up on the edge of Valencia's Mestalla pitch on Sunday afternoon, most eyes will be on that of Luis Fabiano and David Villa – two of the most sought-after strikers in Spain.

However, another forward on the pitch deserves a special mention also. Keep an eye out for Sevilla's No12.

Freddie Kanouté, like all devoted Muslims, has been fasting for the past week, but rather than feeling fatigued or unfit because of the strains of Ramadan, the 31-year-old insists the holy month provides him with an advantage over his opponents.

"Personally, having faith helps my football and football helps me to be healthy and strengthens me," he said earlier this week.

"There is no conflict because people who know about Islam, they know that fasting empowers and does not weaken the Muslim."

Frédéric Oumar Kanouté was born on September 2, 1977, in the departement of Rhône, France, where he grew up in an eight-storey block of council flats with his French mother and Malian father. At the age of 20, having converted to Islam earlier that year, he signed with local side Olympique Lyonnais where he made 19 starts, scoring nine goals.

Such form caught the attention of West Ham's then-manager Harry Redknapp who paid £3.7 million (Dh22m) to take Kanouté to East London.

Redknapp's faith paid off as his talented talisman netted 31 goals in 79 appearances, but after suffering a groin injury that kept him out for the majority of the 2002-2003 season, he was made available for a cut-price deal.

League rivals Tottenham ordered Kanouté to undergo an intense medical before being willing to part with the £3.5m West Ham were demanding. The Frenchman dutifully obliged and passed sans problémes, sealing his move across London, where he became a fan favourite scoring 16 goals in his first season at White Hart Lane.

The following year marked the start of the end of Kanouté's English adventure as he opted to employ a new Fifa ruling allowing players to play for their parent's home countries – even if they had represented another country at junior level.

The outspoken forward made clear his desire to represent his father's native Mali and resultantly missed almost two months of Spurs' Premier League campaign. In the summer of 2005, Kanouté moved to Sevilla's Ramon Sanchez Pizjuan for £4.4m. The move would bring him his first piece of silverware – the Uefa Cup – and also see him attract a lot of attention for his commitment to his faith.

When Sevilla announced they had signed a sponsorship agreement with online gaming company 888.com, Kanouté told club officials he would not wear a shirt advertising a gambling agency.

"Gambling is forbidden," he said, "and I will not play in a shirt that promotes it."

The Andalucian club failed to heed Kanoute's threat and when he appeared in the Super Cup final – the annual La Liga curtain raiser – the sponsor on his shirt was covered by adhesive tape.

Afterwards he said: "I have told the club that I must have a pure shirt. They have agreed to what I have asked and will let me wear a shirt without this logo."

Executives from 888.com held negotiations with Kanouté and club officials, with the player eventually agreeing to wear the shirt complete with the sponsor, so long as the Gibraltar-based gaming establishment contributed a sizeable donation to an Islamic charity.

It would not be the last time Kanouté attracted column inches for his religious beliefs. The following year it was reported in Spanish media that he had paid more than $700,000 (Dh2.5m) – a figure local paper Diario de Sevilla claimed to equate to Kanouté's yearly salary – to purchase a mosque near his home in Seville.

The contract on the building had expired and it was due to be sold and possibly demolished. Kanouté's purchase allowed the Muslim residents of Seville – the majority of whom are immigrants from north and west Africa – to retain a nearby place to pray.

As recently as January of this year, the 2007 African Player of the Year found himself in the media spotlight again – although this time he must surely have been pleased with the attention he was garnering.

During a Copa del Rey match with Deportivo La Coruna, Kanouté scored Sevilla's winning goal in a 2-1 victory before lifting his shirt to reveal a black T-shirt emblazoned with the word "Palestine" in five different languages.

The gesture was inferred by Spanish league officials to be a political statement in the aftermath of Israel's attacks on Gaza, which had left 700 people dead. The 31-year-old was fined an unspecified amount.

But Kanouté is quick to play down talk that his actions make him an eminent ambassador for Islam.

"There are many Muslim footballers who people just do not know about in England, in Spain, in France and in many other leagues too. But having faith and practising Ramadan is not something they wish to tell the world about," he said.

"My father was born a Muslim, but as an orphan, he didn't really know a lot about it. He did try to teach me a few things though. Now I just try to respect my faith and follow it as best I can."

இலங்கையை மற்றுமொரு இரத்த ஆற்றில் குளிப்பாட்டவா இந்த சதி!!!!!!!!

இலங்கையை மற்றுமொரு இரத்த ஆற்றில் குளிப்பாட்டவா இந்த சதி!

முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையாக வாழும் ஒரு நாடு இலங்கை. சிங்கள பௌத்தர்களை பெரும்பான்மையாகக் கொண்ட இந்நாட்டில் ஹிந்துக்களும், கிறிஸ்த்தவர்களும் கூட சிறுபான்மையினரே.

அண்மையில் பேருவளை பள்ளிவாசல் எரிப்பும் அத்தோடு இடம்பெற்ற படுகொலை தொடர்பான துக்ககரமான செய்தியும் எல்லோரும் அறிந்ததே!

இந்த துக்ககரமான, இலங்கை முஸ்லிம்களை தலைகுனிய வைக்கும் நிகழ்வின் பின்னணியில் பெரியதொரு சதி இருப்பதை எம்மால் புரிந்துகொள்ளக் கூடியதாய் இருக்கிறது.

இந்த நிகழ்வு இடம்பெற முன் கொழும்பிலும் இலங்கையின் ஏனைய பிரதேசங்களிலும் ஒட்டப்பட்டிருந்த சுவரொட்டி இலங்கையில் மதங்களுக்கிடையிலான ஒரு மோதலை உருவாக்கவே ஒட்டப்பட்டது.

நல்லவேளை, பேருவளை சம்பவத்தோடு இரண்டு உயிர்களைப் பலியெடுத்து தமிழ்நாடு தௌஹீத் பிரசாரம் நின்றுபோனது.

என்றுமில்லாதவாறு இனவாதம் அதிகரித்து வரும் காலகட்டத்தில் சிங்களத்திலும், தமிழிலும் ஒட்டப்பட்டிருந்த இந்த சுவரொட்டி ஏனைய மதத்தினருக்கு ஒரு சவாலாக இஸ்லாத்தை முன்வைப்பது போன்றதொரு தொனியை உருவாக்கியிருந்தது.

இதுதான் அந்த சுவரொட்டி

“ இலங்கையில் முதல் தடவையாக பகிரங்க பிரசார மேடை!

அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு கடவுள் இல்லை!

கீழே தமிழ் நாடு தௌஹீத் ஜமாஅத் இலங்கை என்று பெயரிடப்பட்டிருந்தது.

முஸ்லிம்களுக்கும் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுக்கும் விடுக்கும் செய்தி!! என்ற வாசகங்களோடு கொழும்பிலும் ஏனைய புற நகர் பகுதிகளிலும் மிகவும் திட்டமிட்டு இந்த சுவரொட்டி ஒட்டப்பட்டிருந்தது.

சுவரொட்டியில் இந்த தஃவா மேடை(?) இடம்பெறும் நாளோ இடமோ குறிபிடப்பட்டிருக்கவில்லை. அதைத்தொடர்ந்து அடுத்த நாள் வெளிவந்த சிவப்பு நிறத்திலான சுவரொட்டியில் நாளும், இடமும் குறிக்கப்பட்டிருந்தது.

இலங்கை தஃவா(?) வரலாற்றில் முதல் தடவையாக இத்தகைய தஃவா மேடை அமைவதாகவும் இந்த சுவரொட்டியில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.

அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியத்தை பாதுகாக்கும் சஊதி பணத்தில் உயிர் காக்கும் இந்த தஃவாக் இயக்கங்களின் நாய்ச் சண்டையால் நாடே நாறிக்கொண்டிருக்கும் போது...

முஸ்லிம்களுக்குள்ளேயே பிரிவுகளை உருவாக்கி பிரிந்து சிதறிப்போயிருக்கும் போது அவசரமாக சிங்கள மக்களை மையப்படுத்தி ஏன் இந்த தஃவா (?) தேவைப்பட்டது? அதுவும் இநத தஃவாவை முன்னெடுப்பவர்கள் தமிழ் நாடு தௌஹீத் ஜமாஅத்தினர்.

தமிழ் நாடு தௌஹீத் ஜமாஅத்திற்கு சிங்கள மக்களுக்கு இஸ்லாத்தைப் போதிக்க ஏன் அவசியம் வந்தது?

தமிழ் நாட்டிலுள்ள எல்லா ஹிந்துக்களுக்கும் இஸ்லாத்தைச் சொல்லி விட்டு அவர்கள் இலங்கைக்கு வந்து விட்டார்களா?

இந்த சுவரொட்டி கூறும் செய்தி என்ன? செய்யப்போகும் தஃவாவின் பின்னணி என்ன?

இலங்கைப் போன்றதொரு பல்லின சமூகங்கள் , பல மதங்கள் உள்ள நாட்டில் இந்த அணுகுமுறை என்ன விபரீதத்தைத் தரப்போகிறது?

சஊதி வஹ்ஹாபிகள் இலங்கை முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக கொலைக்களம் ஒன்றை வடிவமைத்து வருகிறார்கள் என்பது மட்டும் தெளிவாக தெரிகிறது.

சிங்கள மக்களை சீறியெழ வைத்து, சீண்டிப்பார்த்து இலங்கையை இன்னுமொரு ரணகளத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும் இது ஒரு சர்வதேச சதியைத் தவிர வேறில்லை.

ஸீ.ஐ.ஏ யின் நிகழ்ச்சி நிரலை சஊதி ஊடாக அரங்கேற்ற ஆயத்தங்கள் நடைபெறுகிறது என்பது மட்டும் மறுக்க முடியாத உண்மையாகும்.

தன்க்கு இஸ்லாம் புரியாமல் அதன் அடிப்படை தெரியாமல் நாளுக்கு ஒரு முடிவை மாற்றி நேற்று சொன்னதை இன்று வாபஸ் வாங்குதும், இன்று சொல்வதை நாளை வாபஸ் வாங்குவதுமாக புத்தி பேதலித்து திரிகின்ற பைத்தியங்களால் முஸ்லிம் சமூகமே திக்குத்தெரியாமல் தட்டுத்தடுமாறி நிற்கும் போது...

மாற்று மதத்தவருக்கு என்ன மந்திர சக்தியாலா நேர்வழியைப் பெற்றுக் கொடுக்கப்பார்க்கின்றனர்?

இஸ்லாத்தின் கொள்கை தொடர்பாக முஸ்லிம்களுக்கள்ளேயே நூற்றுக் கணக்கான பிளவுகளையும், பிரிவுகளையும் வைத்துக்கொண்டு அந்நிய மதத்தினருக்கு இப்படி ஒரு அழைப்பு தேவைதானா?

தௌஹீது பேசித்திரிபவர்களே பல பிரிவுகளாய் பிரிந்து வாய்ச்சணடையிலும், நாய்ச்சண்டையிலும் சிக்கி சமூகம் நாறிக்கொண்டிருக்கும் போது அந்நிய மதத்தினருக்கு இஸ்லாத்தை எத்திவைக்க யாருக்கு அருகதை இருக்கிறது.

ஊருக்கு ஒரு விஹாரை என்று ஒற்றுமையாய் இருக்கும் அவர்களுக்கு, வீதிக்கு பல பள்ளிகளைக் கட்டிக்கொண்டு அடி தடி சச்சரவுகளில் சன்மார்க்கம் பேசுபவனால் சரியான வழிகாட்டல் யாருக்குக் கிடைக்கும்?

சிங்கள மக்களுக்கு இஸ்லாத்தைச் சொல்ல

அரபுப் பணத்திற்கு என்ன அருகதை இருக்கிறது?

பணிப்பெண்ணாய் சஊதி சென்று கண்ணீரோடும், காயத்தோடும் நாடு திரும்பி நிர்க்கதியான சிங்களவர் எத்தனைப் பேர்?

இலங்கையில் வாழும் பெரும்பான்மை சிங்கள சமூகம் அரபு நாடுகளோடு தொடர்புள்ள சமூகம். அவர்கள் வெளிநாட்டு வேலை வாய்ப்பிற்காக சென்று வருகிறார்கள். பல பெண்கள் சஊதி போன்ற நாடுகளில் தொழில் செய்யப் போய் அரபிகளால் கற்பழிக்கப்பட்டு, சித்திரவதைசெய்யப்பட்டு, ஒழுங்காக ஊதியம் வழங்கப்படாமல், முடமாக்கப்பட்டு தாய் நாடு திரும்புகிறார்கள்.

சிலர் படுகொலைசெய்யப்பட்டு சவப்பெட்டிகளில் சீல் வைத்து அடைக்கப்பட்டு சடலமாக வருகிறார்கள்.

மனித நேயமில்லாத சஊதியின் போலி இஸ்லாத்தை மாற்று மதத்தவர் மாத்திரமல்ல. ஈமான் உள்ள எவனாவது ஏற்பானா?

மனிதநேயம் இல்லாதவர்கள் வாழும் நாடு , இந்த வஹ்ஹாபி மன்னர்கள் ஆளும் நாடு என்பதை சிங்கள மக்களில் அனேகம் பேர் உணர்ந்திருக்கின்றார்கள்.

அநீதி அக்கிரமம் இழைக்கப்பட்ட வீட்டுப்பணிப்பெண்களுக்கு ஆதரவாக மனிதநேயமற்ற இந்த சஊதி மன்னராட்சி எந்த நடவடிக்கையும் இதுவரை எடுத்ததில்லை. தனது நாட்டுக்கு வரும் மனித ஜீவன்களை மிருகத்தை விட கொடுமையான முறையில் நடாத்தும் இவர்கள் இலங்கைக்கும், இந்தியாவிற்கும் இஸ்லாமிய பிரசாரம் புரிய பணம் வழங்குகிறார்கள். பள்ளிவாசல் கட்டிக்கொடுக்கின்றார்கள்.

தன்னிடமில்லாத இஸ்லாத்தை இவர்கள் ஏன் ஏனைய நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்ய வேண்டும். சஊதியில் இஸ்லாத்தை வளர்க்க இவர்களால் ஏன் முடியாது?

அதை விடுங்கள்! தனது ஆப்த நண்பனான அமெரிக்காவிற்கு இந்த ஏகத்துவ அழைப்பை விடுக்காமல் சஊதி ஏன் மௌனமாய் இருக்கிறது?

அதில் தான் இரகசியம் இருக்கிறது.

மூன்று தசாப்தங்களாக இரண்டு இனங்களுக்கிடையில் யுத்தம் வெடித்து பலத்த உயிர் உடைமை இழப்பிற்கு பிறகு நாடு நிம்மதியடைந்திருக்கிறது.

முஸ்லிம்களோடு ஒரு முறுகல் நிலையை தோற்றுவிப்பதன் மூலம் மற்றுமொரு ஆயுத விற்பனைக்கான சந்தையை இலங்கையில் உருவாக்க சஊதி வழிசெய்கிறது. அமெரிக்காவிற்கு ஆயுத சந்தையை தயார் படுத்திக் கொடுப்பதில் கடந்த காலங்களில் சஊதிக்கு நிறைய பங்கு இருந்திருக்கிறது.

ஆப்கானிஸ்தானில் அது ஆரம்பித்த ஜிஹாத் இதற்கு சிறந்த சான்று! கல்வியறிவில்லாத ஆபகான் மக்களுக்கு ஆயுதங்களை வழங்கி இந்த நாட்டை ரணகளமாக்கிய பெருமை சஊதிக்கும், சீ.ஐ.ஏ இற்கும், பாகிஸ்தானுக்கும், உரித்தானது.

அன்று சஊதி பணத்தில் இயங்கும் இஸ்லாமிய (தஃவா?) இயக்கங்கள் வாஷிங்டன் வழங்கிய ஜிஹாத் பத்வாவை வரிந்து கட்டிக்கொண்டு பிரசாரம் செய்தன.

சமகால முஸ்லிம் உலகின் மீதான அமெரிக்க, மேற்கத்தைய நெருக்குதல்களுக்கு ஆப்கான் ஜிஹாத் களம் அடிப்படையாக மாறியது.

இஸ்லாத்திற்கும் ஆயுதத்திற்கும் இரத்தத்திற்கும் ஒரு தொடர்பை அமெரிக்க சஊதி கூட்டு அரசியல் ஏற்படுத்தி வருகிறது.

பலிகடாவான முஸ்லிம் உம்மத் பரிதவித்து நிற்கிறது.

இலங்கை.. இஸ்லாம்..இரத்தம்

சர்வதேச அரங்கில் நாளைய செய்தி இதுவாக முன், எழுவீர்!

எதிரியின் ந்ண்பன் எதிரியே ஆவான்!

Fasting in Shaban to honor Ramadan

Shaban is the 8th month in the Islamic calendar and is considered one of the meritorious months for which we find particular instructions in the Sunnah of Prophet Muhammad . It is reported that Prophet Muhammad, used to fast most of the month in Shaban except the last few days of the month.

These fasts are supererogatory (nafl). Shaban is the month immediately preceding the month of Ramadan. The Prophet mentioned in a hadith, "Rajab is the month of Allah, Shaban is my month and Ramadan is the month of the Nation".

1. The blessed companion Usama ibn Zaid , reports that he asked Prophet Muhammad : "Messenger of Allah, I have seen you fasting in the month of Shaban so frequently that I have never seen you fasting in any other month." Prophet Muhammad , replied: "That (Shaban) is a month between Rajab and Ramadan which is neglected by many people. And it is a month in which an account of the deeds (of human beings) is presented before the Lord of the universe, so, I wish that my deeds be presented at a time when I am in a state of fasting."

2. Ummul Mu'mineen 'Aishah (r), says, "Prophet Muhammad , used to fast for most of Shaban. I said to him, 'Messenger of Allah, is Shaban your favorite month for fasting?' He said, 'In this month Allah prescribes the list of the persons dying this year. Therefore, I like that my death comes when I am in a state of fasting.' "

These reports indicate that fasting in the month of Shaban, though not obligatory but is very desarving and that Prophet Muhammad did not like to miss it.

The Night of nisf (mid) Shaban

Various Islamic scholars have recommended special worshiping during the night of 15th of Shaban. This is based on the saying (Hadith) of prophet Muhammad , the meaning of which is that during the night of 15th of Shaban, Allah will say "is there any person repenting so that I forgive him, and any person seeking provision so that I provide for him, and any person with distress so that I relieve him, and so on until dawn." reported by Ibn Majah.

This is the night occurring between 14th and 15th day of Shaban. Traditions of Prophet Muhammad , show that it is a meritorious night in which the people of the earth are attended by special Divine Mercy.

On the Night of 15th Shaban, after Maghrib or Isha prayer it is traditional practice to read Surah Yasin and make special supplications for good health, protection from calamities and increased Iman.

According to tradition this night has special blessings that are directed towards the faithful. Therefore, as much as possible, this night should be spent in worship and total submission to Allah Almighty. Also, fasting is recommended on the day immediately following this Night, i.e. the 15th day of Shaban.

TRANSLATION

O Allah, Tireless Owner of Bounty. O Owner of Sublimity, Honor, Power, and Blessings.
There is no Allah except You, the Supporter of refugees and Neighbor of those who seek nearness, Protector of the fearful.O Allah, if you have written in Your Book that I be abject, deprived, banished, and Ungenerous,then erase O Allah, through Your bounty,my misery, deprivation, banishment, and stinginessand establish me with You as happy, provided with blessings,for surely You have said-and Your Word is True-in Your Revealed Book on the tongue of Your Messenger,"Allah blots out or confirms what He pleases, and with Him is the Mother of Books." (13:39)My God, by the Great Manifestation of the Night of the middle of the Noble Month of Sha'ban"in which every affair of wisdom is made distinct and authorized,"(44:4)
remove from us calamities-those we know and those we do not know,and Thou knows best-for surely You are the Most Mighty, the Most Generous.May Allah bless Muhammad and his Family and Companions.Praise be to Allah, the Cherisher and Sustainer of the worlds

Ramadan is Approaching

As Muslims, we have been blessed with the fruits of Ramadan, some of which we have mentioned above. We should not hesitate to work to share those fruits with others. The inner-peace, serenity, clarity of vision, and focus a conscious Muslim experiences in his or her life


The Month of Ramadan is upon us. During this special time, we should all reflect on the many blessings God has bestowed upon us. Those of us who live here in the West have been blessed with many material bounties that are unimaginable to many of our co-religionists in the East. The amount of food we enjoy and unfortunately the amount that many of us waste, the expansiveness of most of our homes, our ready ability to own cars, trucks, and vans, our easy access to higher education, our ability to marry at a young age, all of these blessings and many others are incomprehensible to many Muslims in faraway lands struggling to live from day to day.

Perhaps the greatest blessing we enjoy is the blessing of security. This is a great blessing that many people take for granted. The ability to be safe in ones home, to walk the streets without fear of assault, to travel freely down the highways and byways without fear of brigandage or harm to our person or loved ones, the ability to rest comfortably at night without fearing a sudden deadly intrusion, or a violent explosion as a projectile tears through the roof or walls of our dwelling visiting us with hell on earth. This is a great, expansive blessing.

God mentions that security is one of the great blessings He bestowed upon the Quraysh, the people of our Prophet Muhammad, peace and blessings of God upon him. He mentions in the Qur'an, Therefore, let them worship the Lord of this [Sacred] House; he who has fed them, warding off from them hunger; the one who has made them secure from fear. (106:3-4)

This latter blessing, the great blessing of security, the blessing that allows us to enjoy all other blessings, should never be taken for granted, for it can be taken away at any moment, and we could be cast into the throes of terrible tribulation with sudden swiftness. One of the ways to perpetuate the blessing of security and the many other blessings we enjoy is to express our deep thanks for them. That expression of thanks lies in our being good productive citizens, it lies in our faithful devotion to our Lord, and it lies in our demonstrating to people the good of our religion through our actions before we endeavor to do so with our words. It lies in our endeavoring to share our blessings with those who are less fortunate than ourselves.

The details relating to how we do these things are known to all of us and are as numerous as each and every one of our individual lives. Those details are revealed to us by God when we endeavor to be sincere in our service, true in our devotion, honest in our conviction to assist our fellow human beings. Ramadan is an excellent time to start for those of us who have been limping down the road of life oblivious to the blessings we enjoy; lacking any consciousness of the obligations those blessings impose on us. Ramadan focuses our appreciation of the food and other material blessing we enjoy by allowing us to experience at a personal level the reality of deprivation. Ramadan focuses our devotion to God by facilitating heightened levels of devotional acts by couching them in a communal manifestation.


Ramadan focuses our sincerity to God, for it is centered around fasting, the one act of worship it is impossible to "show off" with before other human beings, for at the end of the day, God alone knows if we are truly fasting. Ramadan, if we allow it to do so, focuses our spiritual energies by reintroducing the great blessing of the Qur'an into our lives. Finally, Ramadan focuses our attention on the centrality of charity in our lives, by encouraging us to greater levels and acts of charity during this time, a time when our beloved Prophet, peace and blessings of God upon him, the most generous of all people ordinarily, was excessively generous.

Our Prophet, Muhammad, peace upon him, after being blessed with so much by God, was instructed to share those blessings by proclaiming them to others. We read in the Qur'an, As for the blessings of your Lord; proclaim them! (93:11) This year Ramadan will occur during the height of one of the most critical election campaigns in American history. One feature of the campaign, owing the candidacy of Senator Barack Hussein Obama, has been a lot of negative attention focused on Islam and Muslims. In light of this sad reality, many Muslims are inclined to take measures that remove themselves or their religion from the spotlight. This is a mistake.

Although the negative attention is a reality, it does not hide the fact that many people are crying out for Islam. As Muslims, we have been blessed with the fruits of Ramadan, some of which we have mentioned above. We should not hesitate to work to share those fruits with others. The inner-peace, serenity, clarity of vision, and focus a conscious Muslim experiences in his or her life, all of which are highlighted during Ramadan, is a great blessing we should be hastening to share with others. Now is the time for us to proclaim the blessings God has bestowed upon us.

Let us translate the heightened focus on God, and our appreciation for His blessings into heightened levels of servitude to Him and to our fellow human beings. If we can do that as an entire community, with ample conviction, God will continue to shower His blessings down upon us and He will bless us to be secure in our lives and property, just as He has blessed us to be secure from material want. Such blessings are commensurate with the best community raised up for humanity (3:110). However, for the manifestation of those blessings to be real, our service to God and to our fellow humans has to be real. So let us proceed through this blessed month with consciousness, willing devotion, and sincerity. Let us also proclaim to all and sundry the blessings God has bestowed upon us. By doing so we will express our appreciation to our Lord, and work to perpetuate the many blessings He has bestowed upon us.

Ramadan Mubarak!

Imam Zaid Shakir is amongst the most respected and influential Islamic scholars in the West. As an American Muslim who came of age during the civil rights struggles, he has brought both sensitivity about race and poverty issues and scholarly discipline to his faith-based work.

The Muslim Council of Sri Lanka award of Scholarships

The Muslim Council of Sri Lanka award Scholarships to children of the Armed Forces personnel who have lost their lives in the liberation war.

The Muslim Council of Sri Lanka handed over a cheque for the sum of Rupees. 2.5 Million to President Mahinda Rajapaksha at Temple Trees today to award 250 scholarships’ for Rs. 10,000/- each to children’s of the armed services and the Police who have sacrificed their lives in the liberation of the North East of the country.

President Mahinda Rajapaksha in accepting the donation thanked the MCSL for its recognition of the selfless sacrifices of the service personnel and the needs of their families who have sacrificed their lives. He called upon the Muslim community to support him in his endeavors’ to establish peace in the island where all communities will be able to live as equals whilst enjoying peace and prosperity.

The President of the MCSL Mr. N. M. Ameen speaking on the occasion said ‘The Armed Forces and the Police have toiled to end the separatist war in Sri Lanka for the past twenty six years. The last three years saw an unprecedented political commitment and leadership being provided under the guidance of President Mahinda Rajapakse to end the conflict and bring peace to our nation.’

‘The service Commanders and the Police Chief under the strategic leadership of Lt. Col Gotabhaya Rajapakse, Secretary to the Ministry of Defense have pursued the war with professionalism, dedication and bravery. Their efforts have resulted in enormous successes unparalleled in similar wars across the world. The Muslims of Sri Lanka take this opportunity to salute their able leadership.’

The lengthy war drained Sri Lanka of her resources, taking life and limb, harming the economy and seriously affecting the trust and goodwill between all communities in Sri Lanka .

It is in recognition of the selfless efforts of the service personnel to protect the Nation resulting in the sacrificing of their lives that the . Muslim Council of Sri Lanka (MCSL) being a networking organization of Muslim civil society organization and the Sri Lankan Muslim Diaspora. initiated this scholarships to supports their children’s educational needs. Helping to educate these children would undoubtedly advance these families to a better social standing in the future, while enriching the society of Sri Lanka .

The MCSL was represented by a delegation which included the donors of the scholarships and the MCSL Treasurer Mr. Farhi Fauz, Secretary General Mr. M. D. M. Rizvi, and Steering Committee members Hilmy Ahamed, M. Abdul Najeem, Rasheed M Imtiyaz, Askar Khan, Hilmi Sulaiman Mov. M. S. M. Thassim representing the Jayamauthul Ulama and Mr. M. Deen of the YMMA M Z M Najman of Jamath E Islami and Ambassador S A C M Zuhyle.

Ministers A. H. M. Fowzie, Rishard Badurdeen and Deputy Minister M. Biasz were also present at the function